" لەزەتێ گیان دان "

دویەشەو دوارە هاتی وە خاوم

نەقشت نیشت وە ڕوی پەیکێ شەراوم 

" قەسەم وە نێگات "

وە نازێ سووسەن ، وە ڕەقسێ لاڵە

واو پەڕەێ لێوە ، لەژێر ئەو خاڵە

"شەیدایی"

نیەزانی چەنێ دڵم ها هووڵت

داخێ گرانم پەی جێگای چووڵت

کۆمارێکی ئێکسپایەر لەبەردەم دادگای دیالکتیکی مێژوویی - وەحید کەماڵی

ئەوەی کە ئاشکرایە کۆماری ئیسلامی تەنانەت ئەگەریش بیەوێت 12 داواکارییەکی ئەمریکا جێبەجێ بکات دیسان پێناکرێت و جیاواز لە هۆکارە ناوخۆییەکان ،لە ڕاستیدا وڵاتانێک وەک ڕوسیا ئیجازەی ڕەخسانی ئەم دەرفەتەی پێنادەن  

دولت ترامپ و گزینه های 5 و6 (بازنشر)

شواهد حاکی از آن است که دولت آمریکا در هر صورت و در مرحله چهار ساله حاکمیت ترامپ علاوه بر تداوم بخشیدن به گزینه های 1 تا 4 ، به احتمال قریب به یقین به سمت تقویت هرچه بیشتر گزینه 5 و خارج کردن گزینه 6 از قالب تئوری به عمل قدم خواهد برداشت

راهی جز تسلیم ندارید ...یا تسلیم ملت یا تسلیم ترامپ

یک هفته پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا یعنی چیزی حدود یک ماه پیش از روی کارآمدن و ورود رسمی وی به کاخ سفید مقاله ایی را تحت عنوان " ترامپ و گزینه های 5 و 6 "به تحریر درآوردم که درآن به صورت نسبتا مفصل به سیاستهای احتمالی در آینده توسط وزارت خارجه آمریکا و دولت ترامپ در قبال جمهوری اسلامی پرداخته شد .

"روژ آوا "

نیمه یِ غربیِ تَنَم می سوزد

جایی که خورشید درآنجا به خواب می رود  

" پاره هایِ تَنِ "

به یاد شهدا و جانباختگانِ سه میعادگاهِ ملت کورد 

" دلقک سرا "

یکی آویخته و آویزان بر کُرسی صدارت

یکی همه چیز خود را به نیازی فروخته  

" هچانێ تا ئاسۆ "

سرمەی چیەمەیلێ وڵاتم سوورە

ڕێگای ئازادی پڕ شەڕ و شوورە 

"چەنێ چەن سالە"

چەنێ چەن سالە ویرم ها دە لات

تامەزروو بیم سەر بنەم وە سات 

"بیلا بنووشم"

بیلا بنووشم پەیکێ دەو جامە

خیاڵێ دونیا سەرتاسەر خامە

" بویِ وصال "

برایِ موهایَت می بافم

دسته ایی از گُل برایِ انداختنِ طرحی در دوستی  

" تەنیا نوونێ "

ئویشن خوەی هەشار کردگە دە ژێر وەڵنگەمارانێ دارەیلێ پاییزی

دەڕە وە دەڕە ، ئشکەفت وە ئشکەفت ، بنار و هامار 

" دەلیل"

پێشکەش وە پیرێ عشق ، مامۆستا ؛ " حشمەت مەنسووری کورد"  

"دویەتێ کورد"

پێشکەش وە خاسە دویەتەیلێ وڵاتم 

" گاڵ "

 دڵم پەروەرەی کوردە ماڵێگە

گیانم ئەسیرێ نازێ خاڵێگە 

" پِرسوس "

دستت را بده کوبانی

من پرسوس هستم همتبارِ تو  

"پیچک"

به اندیشه هایت بیاموز که راه بروند

به آنها بگو ؛ راه پر پیچ و خم است و خطر باید کرد 

" لخته های اشک "

انگار برایت وجود نداشته ام ... خیالی بود و بس ...انگار مرا ندیده ایی ... درنگی بود و بس ...
حکایت هزاران بهارِ بر باد رفته ...گویی اصلا بهاری زاییده نشد 

" وە یادێ خان "

دیەشەو هەم هاتە خاوم یارێ گیانی

وتەم ئامادە بوو پەی مێهرەبانی

" کهکشانِ سکوت "

به دنبالِ ردِ پایِ سکوتَم گام بردار

سراسیمه نشو؛ سکوت را با سکوت دنبال می کنند 

" مُشتی پاییز "

دَمنوشی بهارانه بَر پیشخوانِ حضورَش نهادم

زیباییِ نگاهَش بهارم را دوچندان آراست  

" شبی تا بهار "

اولین برگِ پاییزی از شاخه هایِ یکساله یِ عمرمان فرو ریخت

برگی که هیچ گاه به سقوط نیندیشیده بود 

"شه یدا نامه"

پر بکه په یکم وینه ی سالی پار

روخساری نازت بکه بی قه رار  

" رسوایِ چهار فصل "

اولین برگِ رسوایی اش در آسمانِ کوچه ها پَرکشید

کلاغکی جایِ زخمِ تازه اش را بَر شاخه هایِ زندگی نوک می زد 

"سرزمینِ یلداها "

شمالِ سرزمینم غرقِ در خون و آتش

جنوبَش در مَصافِ مُنادیانِ ظلمتی 1400 ساله 

"رقص میانِ خون"

مادرانِ کورد و مادرانِ مافیایِ خون آشام می رقصند

یکی در میانِ خونِ فرزندش و یکی زیر بارشِ ثروتهای بادآورده از سرزمین کوردستان 

"برایِ بیگانگان "

چشمهایِ انتظار مَسخِ تیغه هایِ افق

سلامی نزدیک را دَریوزگی می کنند 

"کوردنامە"

باکووری وڵات کردن وە خاپیر

تورکەیلێ بەربەرێ دە وجدان وە دویر 

" بیشن وە دەلیل"

پیشکه ش وه ئوستاد " حشمه ت مه نسووری کورد " شاعر گرانمایه ی ئیلام و گشت دووسداره یلی 

" خیاڵ وڵم کە "

خیاڵ وڵم کە ،جەرخەمان جەمە

وڵم کە، دونیا کەی جێگای خەمە !

"کەیخودای دز و خەڵکی نەزان"

کوردی

فارسی

" خیاڵ حەقە "

من و خیاڵ و پەیکێ دە ئاگر
دە سینەی دڵدار کوتایمن چادر
خیاڵ ساقی بی ،من و پەیک باقی

خیاڵ دڕشان پەیکیش سوڕاحی

" کاو سوار "

کەفتمە وە ناو حەڵقەی نادیار
من خومارێ حەق ، دڵیش خاوەنکار
دڵ بەزمێ شادی کردگە نیشان
مەجلسێ پیران بی وە نامنیشان 

" وەختێ هاناسە "

هەی دڵ هایتە کوو بنوور وە یاران

بنوور وە خەڵکێ سەرگەشتەی دەوران  

"منم کەریم خان"

منم کەریمم سەردارێ جەنگم

پەروەردەی زاگروس و ئێ ئێلێ زەندم

منم سەردارێ ئەرتەشێ یاری

سوارێ خوەرم ڕۆڵەی دیاری

 

" هەی دڵ "

هەی دڵ چە دیتە دە دیدەی دڵدار ؟

چە دیتە دە ئاسۆی وتەی بێ کردار؟

کوردە لوڕەکان ، قەیرانی شوناس و چارەنووسێکی هەڵواسراو! (به شی دویه م )-نووسینی : وه حید که مالی ئیلامی

هێزە سیاسیەکانی ڕۆژهەڵاتی کوردستان کە خۆیان بە پێشەنگی بزاڤی کورد دەزانن لە ئێران هێشتا بە باشی لەم ڕاستیە تێنەگەیشتوون کە لەسەدا هەفتای (70%) نەتەوەی کورد و کوردستان لەبواری دیموگرافی و جوگرافی دانیشتووی ناوچەکانی باشووری ڕۆژهەڵاتی کوردستانن و لەم ڕێژەیەش لە سەدا پەنجای (50%) کوردی لوڕن . 

کوردە لوڕەکان ، قەیرانی شوناس و چارەنووسێکی هەڵواسراو !(به شی یه که م )-نووسینی : وەحید کەماڵی ئیلامی

هەرچەندە بابەتی ناسیونالیزم و چەمکی دەوڵەت-نەتەوە بە واتای مودێرنی خۆی لەسەردەمی پاڵەوی یەکەم پێناسە کرا لە ئێران و زمان و شوناسی بە فارس بوون بە فەرمی و بە شێوازی سیستەماتی سەپێندرا بەسەر هەموو گەلانی ناوخۆی ئێران بەڵام جیاوازییەک هەبوو لەنێوان پێکهاتەی کوردەلوڕەکان لەگەڵ باقی نەتەوەکانی ناوخۆی ئێران بە نیسبەت ئەم مەسەلەیە. 

" سه ناخواسته " - وحید کمالی

ناخواسته ی یکُم :

بودنی که غافل بوده ایی از آن

9 ماه که نه می فهمی و نه می بینی

دردی که دیگری به جایِ تو می کشد 

" لێوە "

دڵم ها دە لای سەرکردەی دڵان

بیمە وە گوچانێ دەسێ ئەڤداڵان

چیەمم دە ئاسووی خوەرێ ئێواران

کزەی دڵ دیای دە وەر نساران 

" دار "

سه‌رێ ها وه‌ دار ، سه‌ر وه‌ دارێگه‌

له‌شێ ها وه‌ دار ، له‌شێ شارێگه‌

دڵێ ها وه‌ دار ، هن دڵدارێگه‌

ئومێدێ مرده‌ى کۆنه‌ یارێگه‌ 

" سهمِ ما "

پس مانده های زندگی را سهم تو ساخته اند

دلت را به سرابی از هیچ خوش میداری

بویِ گندِ آیه هایِ کتابشان تارو پودِ تاریخَت را مسموم ساخته

می نگری مردمانَت را ؟ 

" دلقک "

مغزت را تهی کرده اند از دانسته ها و داشته هایِ سرزمینِ مادری ات

رسوباتِ گندیده یِ تحجّر را به روح و روانت تزریق می کنند ، گاهی هم از جلوه های فریبنده ی ناداشته هایت .

"مونومنتی از هیچ "

برگِ عشق بر تَن کرده بودی

عطرِ عشق ، بویی آشنا و دلپذیر

شاید می خواستی خودت را عشق بنامی ؛ 

" فاحشه آباد "

چه زیبا بر مَسند فاحشگی تکیه زده ایی ؟!

همه چیز برازنده و درجایِ خود

رسمِ جدیدی در شهر رواج یافته 

" قلمَت را بشکن "

دیگر بَس است

برایِ یک بار هم شده خود را بیازما

قلمَت را بشکن ... 

" حُباب " - وحید کمالی

بسیارت گفت که چگونه است !

چگونه اش را به چه فهمیدی ؟ 

" دیازپام " ! - وحید کمالی

داشت جلو هممون  می آمد و می رفت ، بی تابی از سر و صورتش می بارید ، چهره اش برافروخته شده بود، گاهی سرش رو می کرد توی دستاش و  با فشار سعی می کرد خودشو آرام کنه ، خانومش یکی دوبار با لحنی آمیخته با کنایه بهش گفت : بفرما بشین آ حسین ؛

چایی میل داری ؟