" فاحشه آباد "

چه زیبا بر مَسند فاحشگی تکیه زده ایی ؟!

همه چیز برازنده و درجایِ خود

رسمِ جدیدی در شهر رواج یافته  
بازارِ شهر گرمِ چانه زدنهایِ دلالانِ خوش سخن

همه می فروشند و همه می خرند

متاعی است پُر رونق ، " فاحشگی "

شور و شوقِ مُشتریهای مُشکل پسند

ناز و اداهایِ بدیعِ تَنهایِ خوش تراش ، تَرنم بخش فضایِ فاحشگی است

شهری است نیک نام " فاحشه آباد "

شُهره هایِ شهر را " آیت الفاحشه " می خوانند

نامی فراتر از هر سعادتی

هفت خوان رستم نیز جلا یافته اند

" هفت خوانِ فاحشگی "

وه که چه نکو آرمیده ایی

فاحشه هایِ نیک نام نکویَت می دارند

زمانه ایی است پُر رونق و همه مخلوق در آرزویِ فاحشگی

بانگِ موذن ؛ حی علی الفحشا

این بار خدا شیاطین را نکو می دارد

آیینِ تازه ات پیروز ای اشرف مخلوقات

اسبق الفواحش سرخورده و سرگشته یِ شهر

چروکِ تَنهایشان خوارشان ساخته

پای در لبِ گور یادِ صیقلِ افکارشان فتاده اند

حالشان عبرت احوالِ تو است

سقوطِ مدینه الفاضله به قعر تاریخ حتمی است

بُتی به بُتهایِ کعبه یِ شهر افزون گشته

بُتی دلربا ، بُتی بُت شکن

دلم می لرزد ، به گمانم هوسِ فاحشگی در سر دارم

یادم نبود ، من نیز اهلِ " فاحشه آبادم " !

.
.
(وحید.کمالی )