" کهکشانِ سکوت "

به دنبالِ ردِ پایِ سکوتَم گام بردار

سراسیمه نشو؛ سکوت را با سکوت دنبال می کنند  

بیاموز؛ پایانِ هر سکوتی را فریاد نیست !

الفبایِ بی حرفَش را بیاموز

با خاموشیِ مسیرش دردِ دل کن

جایِ پایِ سکوت پُخته تر است

گامهایِ سکوت استوار و طولانی تَرند

اجسادِ فرزندانِ فریاد در کفنِ سکوت آرام می گیرند

مُنادیانِ فریاد تاجرانِ تعصّبند

خدای را ببین ؛ بَر مسندِ سکوت تکیه کرده

خداگونه رَه ببُر

"هیاهو" مادرِ تباهی هاست ...
.
.
(و.کمالی)